به نام خدایی که از خاک بی جان دل را آفرید
خیلی فکر کردم و مشورت برای اینکه برای اولین بار چی بگذارم
سراغ چندتا از رفقام رفتم و کمک خواستم خیلی با خودم فکر کردم تا رسیدم به اینکه بهترین مطلب برای اولین بار اصل به وجود آمدن این وبلاگه
دوباره فکر کردم چرا متولدش کردم برای چی یا کی
دیدم از فکر کردن به جایی نمی رسم گفتم می نویسم هر چیزی که اومد
خودم رو سپردم دست افکارم و اومدم جلو
خیلی وقتا با رفقا بیرون می رم مسافرت گردش و تفریح ولی هیچ وقت لذتی که توی اینترنت و وبلاگ رفیقام بودم رو توی گردش و تفرحم نداشتم
حالا من هم به جمع وبلاگ نویسان پیوستم
باید می رفتم دنبال یه اسم، اسمی که با اون خودم رو معرفی کنم خیلی اسمها رو نوشتم ولی هیچ آخرش هم رفتم سراغ حافظ و این بیت اومد
از شبنم عشق خاک آدم گل شد یک قطره از آن چکید و نامش دل شد
توی این وبلاگ می خوام با شما دوستان همراه بشم و حرفای دلم رو بزنم
نه تنها حرف دل خودم بلکه حرف دل همه دوستان و جوونا
حالا هم برای شروع دست یاری به سوی شما دوستان دراز می کنم و از شما می خوام که مثل یک مادر برای من تازه وارد باشید و کمک کنید تا من هم بتونم روی پام بایستم
خوشحال می شم که مشکلاتم رو از زبون شما بشنوم که تجربه بیشتری دارین
یا مدبر